مطالب با برچسب : وب سایت فومن

بیوگرافی

آوازهای کمرنگ (گزیده اشعار فارسی) ناشر: دهسرا پدیدآوران: شاعر: اسمعیل دلیرفومنی‌شاد موضوع: شعر فارسی - قرن 14 تعداد صفحه: 112 قطع: رقعي نوع جلد: شومیز تاریخ نشر: 95/10/07 نوبت چاپ: 1 محل نشر: رشت شمارگان: 1100  

ابراهیم سحری فومنی متولد ۱۳۵۹ درشهرستان فومن ازشاعران جوان وخوش قريحه اين خطه هنرپرور مي باشد .

شرح حال و زندگينامه اززبان شاعر :

«شاعری را از مادری اهل ذوق و پدری دنیا دیده به ارث بردم از کودکی کتاب بسیار می خواندم .شعر می خواندم و ارزوی من شاعر شدن بود تمام بزرگان ادبیات را از

برخیز که می‌رود زمستان بگشای در سرای بستان

نارنج و بنفشه بر طبق نه منقل بگذار در شبستان

وین پرده بگوی تا به یک بار زحمت ببرد ز پیش ایوان

برخیز که باد صبح نوروز در باغچه می‌کند گل افشان

خاموشی بلبلان مشتاق در موسم گل ندارد امکان

آواز دهل نهان نماند در زیر گلیم عشق پنهان

بوی

كيوان پندي/ گيلان در طول تاريخ وعرض جغرافيايي خود، شخصيت هاي برجسته وخدمتگزاربسياري داشته كه در عرصه هاي مختلف نقش داشته وتاثير گزار بوده اندكه از معاصرينشان يكي هم به شادروان محمد علي دادور مي توان اشاره نمود. به گواهي اسناد؛ دادورهاي گيلان شاخه اي از خاندان آشتياني از مالكين وفئودالهاي بزرگ آشتيان اراك مي باشند كه در

كيوان پندي/ از ميان خاندان هاي قديمي گيلان، خاندان منجم باشي لنگرودي و همچنين خاندان مشكاتي كه خود زير مجموعه ازخاندان منجم باشي است، اگر چه  معروف اند، اما شناخت ما ازايشان و رجال سياسي مذهبي ومفاخر ونامداراني كه از اين خاندانها برخاسته اند بسيار اندك وناچيز است.

خاندان منجم باشي از جمله خاندانهاي تاثير گذار درگيلان

کیوان پندی /  سواحل جنوب وجنوب غربي درياي كاسپين كه گيلان در صدر آن قرار دارد،داراي تاريخي طولاني، فرهنگي غني وتمدني به كهنسالي سرزمين ايران است. اين مرزوبوم باستاني حداقل ازاواخر دوره ساساني به اين سو مردان صاحب نام و رجال سياسي نامداري از تبار گيل ،ديلم وتالش از بازماندگان اقوام بومي واوليه: كاسپي ، كادوسي و آماردي

به گزارش وب سایت شهرستان فومن به نقل از سایت وزین گیل نگاه به ابتکار کانون فرهت فومن و با حضور مسئولین، پژوهشگران و مردم چهارمین همایش تجلیل از پژوهشگران بر‌تر شهرستان فومن عصر پنج شنبه در این شهر برگزار شد.

فقدان اصالت و کاربرد در پژوهش‌های پر تعداد

پژمان خلیل زاده / همیشه باید بین مدیوم سینما و تلویزیون یک حد و مرزی باشد. چون اساسا فرم و زبان سینما با قالب تلویزیون یک فرق اساسی دارد. هم در نوع گویش و هم در نوع بیان. ما در سینما یا با یک اثر صرفا تجاری طرفیم و یا با یک آفریده ی هنری. اما